Dit land is zo schitterend, echt ongelooflijk. Wij hebben de eerste week een
safari gehad.
Wij waren met totaal 5 personen. Dus genoeg ruimte in het busje.
Alle grote dieren gezien, die bekend staan als de "The Big Five" (olifant, leeuw,
neushoorn, buffel en de luipaard).
De geluiden van de gnoes (of de wildebeest), die je hoort over de vlakte, is zo mooi om te horen!.
Zeker als je ze ziet langs trekken over de savanne, in lange zwarte linten.
Onze chauffeur, Albert, liet ons op een andere manier deze safari beleven. Niet
zoals de rest van de busjes achter de meute aanrijden. Maar hij hield zich aan
de regels, maar toch ging hij zijn eigen weg.
Zo ongeveer elke dag om 07:00 uur in het busje, dan ging het stroom van de omheining en rijden maar.
Op deze manier van "Game Drives" rijden, zagen we toch veel meer dan de rest van de safari-gangers. En het mooie was, zag de rest iets dan
waren wij er ook in een mum van tijd. Een ander aspect was dat wij meestal als een van de laatste binnen kwamen. Ofwel, wij hebben echt alle tijd benut daar op de vlaktes van Kenia.
Niet alleen om al de dieren te zien, maar ook omdat je natuurlijk van het ene park naar het andere moeten rijden.
De temperatuur overdag was zo ongeveer 22 graden. Heerlijk zo.
Wij hebben verschillende parken bezocht, de route ging via:
Bij het Lake Nakuru zagen wij heel veel flamingo's aan de rand van het water. Hier kregen wij een extraatje van Albert, een schitterend uitzicht over het meer.
Toen wij in het Amboseli Park waren, aan de voet van de Kilimanjaro, was het helaas
bewolkt. De enige kans was 's morgens vroeg opstaan en hopen dat de top tevoorschijn zou
komen.
Ook dat was niet het geval. Jammer.
Terwijl wij richting Tsavo West reden en een pitstop maakten, klaarde langzaam de bewolking op.
Opeens...daar was de schitterende besneeuwde top van de Kilimanjaro.
Op onze rit naar ons laatste park, Tsavo West, moesten wij ons verzamelen met nog 5 andere
busjes.
Gezamelijk, onder militaire begeleiding, reden wij langs de Tanzaniaanse grens. De reden hiervoor was, dat hier
wel eens overvallen op toeristenbusjes worden gepleegd. Vandaar eigenlijk.
De militair die toen met ons mee ging, reedt mee naar Tsavo West. De rest van de busjes hadden een eigen bestemming. Op plaatsen waar wij eruit mochten, was hij het meest van de tijd niet te zien, maar hij wilde trouwens ook absoluut niet op de foto. Al met al toch wel spannend.
De tweede week zaten wij in Mombassa, een grote havenplaats aan de Indische Oceaan.
Eerst even langs het kantoor van Albert, hier haalde hij nieuwe instructies voor de volgende groep. Toen met een ferrieboot naar de andere kant.
Er werd aangeraden geen foto's te maken tijdens de oversteek, waarom is mij nog niet duidelijk. Maar goed. Niet dat ik geen foto's heb gemaakt.
Ik zou niet durven!
Een heerlijke (wit)strand vakantie, om eens lekker bij te komen en na genieten van de
eerste week.
Overdag zag je toch bij elk hotel, wat aan het strand gelegen is, beveiliging in de vorm van een politieman.
Aangezien het niet aan te raden was (lees: onveilig) om na 18:00 uur op het strand of buiten
het terrein van het hotel te komen, werd er van alles georganiseerd voor de gasten.
Eigenlijk valt over dit land veel meer te vertellen dan hier beschreven is. Alleen, het is gewoon onmogelijk.